12.АҢҚАУЛЫҚ, СЫПАЙЛЫҚ - СКРОМНОСТЬ, УМЕРЕННОСТЬ

Жұт жеті ағайынды

Джут это семикратная жуть

Есекке күміс ер жараспас

Не к лицу ослу седло из серебра

Тоқал ешкі мүйіз сүраймын деп,

Құлағынан айырылыпты

Комолая коза просила рога,

но лишилась ушей

Әншейінде ауыз жаппас,

Айт дегенде ауыз ашпас

Следует молчать – рот не закрывает,

надо говорить – слова забывает

Сүт сұрай келіп, шелегіңді жасырма

Коль пришёл за молоком, то ведро не прячь

Бар болсаң «жоқпын» деме,

Жоқ болсаң «тоқпын» деме

Не говори «нет», когда налажен быт,

в нужде не ври, не говори, что сыт

Сиырға ер жараспас

Не к лицу седло корове

Ақсақ ат алтынмен тағаласаң да ақсайды

Хоть с подковой золотой, не поскачет конь хромой

Есекке үкі тақпайды,

Ешкіге жабу жаппайды

Ни к чему ослу корона,

не к лицу козе попона

Бойың қысқа болса, түйеге мін,

Бойың ұзын болса, есекке мін

Коль ростом не вышел – садись на верблюда,

а коли, высок – садись на осла

Сыпайы тоңбас, қалтырар

Щёголь не мёрзнет, а только дрожит

Бетің қисық болса, айнаға өкпелеме

Не злись на зеркало, коль рожа кривая