20.АС, ТАҒАМ - ПИЩА , ЕДА

Қарны ашқан қазанға қарар

Глаза голодного глядят на котёл

Қазан қайнап тұрса,

ақыл сайрап тұрады

Когда котёл кипит, -

мысль бурлит

Атты қамшымен айдама,

жеммен айда

Не гони коня кнутом,

завлекай его  зерном

Ашқа қазан астырма,

Тоңғанға отын жақтырма

Не поручай голодному обед варить,

озябшему — огонь разводить

Асы бар аяқтан аттама

Через блюдо с едой не переступай  ногой

Асы бар аяқ әдемі

Красива посуда, коль есть в ней еда

Өле жегенше,

бөле же

Чем пищей давиться,

лучше с ближним поделиться

Жылқының еті жесең тісіңе кіреді

Жемесең түсіңе кіреді

Коль конину едят, - застревает в зубах,

не питаются ею – приходит во снах

Ас қадірін тоқ білмейді

От пищи прок сытому невдомёк

Той тамағы — тәтті

Смак на свадьбе

Аспаздың қарыны асқанына тояды

Стряпчий сыт запахом пищи

Кісі кірмеген үй көрмен тең,

Ішілмеген ас умен тең

Дом нелюдимый сравним с адом,

нетронутая еда – с ядом

Қазан ұстаған

қазан жалайды,

сазан ұстаған

қылтанақ санайды

У кого в руках казан,

тот казан и лижет,

у  кого в руках сазан,

тот костями брызжет