7.ЖАСТЫҚ, КӘРІЛІК - МОЛОДОСТЬ, СТАРОСТЬ

Табақ асымен жарасты,

Кәрі жасымен жарасты

Посуду  красит  еда,

старца красят года

Сексен —

жермен-жексен

Десятков восемь –

глубокая осень

Шөп те

басынан қурайды

Иссушение травы

возникает с головы 

Қара арғымақ арыса —

қарға адым жер мұң болар

Одряхлевшему вороному

и вороний шаг — с версту

Бір аяғым жерде,

Бір аяғым көрде

Одной ногой в глине,

другой ногой  в могиле

Кәрі білгенді

пері білмейді

Что не знает чёрт, -

знает «старый чёрт»

Қасқырдан қайрат кетсе,

Ешкіні апа, текені жезде дейді

Волк, вышедший из строя,

кличет козла зятем, а козу — сестрою 

Алтыға дейін бала ерке,

Алпыстан кейін шал ерке

До шести дитя капризно,

после шестидесяти - старик

Адам қартайса да,

көңіл қартаймайды

Человек не молодеет,

только сердцем не стареет

Ат қартайса ұрыншақ болады,

Ер қартайса, жаңылшақ болады

Старый конь спотыкается,

старец забывается

Жас кезімде бейнет бер,

Қартайғанда зейнет бер

В молодости дай тяготы,

к старости дай ягоды

Көп жасаған

құрдасынан айрылады

Когда очень много лет,

ровесников мало, или их нет

Ақыл жас ұланнан,

Жүйрік тай-құнаннан

Ищи скакуна среди жеребят,

мудреца — среди ребят

Жастық көкке,

кәрілік жерге қаратады

Молодость ввысь призывает,

старость к земле пригибает

Жас арқалағаннан

тас арқалаған жеңіл

Чем влачить годы,

легче свернуть горы

Кішіні –мақтап,

үлкенді мін

Хваля младших,

седлай старших

Шал.

Шалдың сөзі — бал

Старость – лёд, слово старца - мёд