Rudyard Kipling "IF" / Редьярд Киплинг "ЕГЕР..."

If you can keep your head when all about you  

    Are losing theirs and blaming it on you,  

If you can trust yourself when all men doubt you,

    But make allowance for their doubting too;  

If you can wait and not be tired by waiting,

    Or being lied about, don’t deal in lies,

Or being hated, don’t give way to hating,

    And yet don’t look too good, nor talk too wise:

If you can dream—and not make dreams your master;  

    If you can think—and not make thoughts your aim;  

If you can meet with Triumph and Disaster

    And treat those two impostors just the same;  

If you can bear to hear the truth you’ve spoken

    Twisted by knaves to make a trap for fools,

Or watch the things you gave your life to, broken,

    And stoop and build ’em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings

    And risk it on one turn of pitch-and-toss,

And lose, and start again at your beginnings

    And never breathe a word about your loss;

If you can force your heart and nerve and sinew

    To serve your turn long after they are gone,  

And so hold on when there is nothing in you

    Except the Will which says to them: ‘Hold on!’

If you can talk with crowds and keep your virtue,  

    Or walk with Kings—nor lose the common touch,

If neither foes nor loving friends can hurt you,

    If all men count with you, but none too much;

If you can fill the unforgiving minute

    With sixty seconds’ worth of distance run,  

Yours is the Earth and everything that’s in it,  

    And—which is more—you’ll be a Man, my son!

Есің кетіп, ақылыңнан айрылмасаң,

Бәрі алжасып, өзіңе мін артса да,

Өз күшіңе сеніміңді жоғалтпасаң,

Ағайын-жұрт кекетіп-мұқатса да,

Жалықпасаң сарғайып көп күтуден

 Сағынудан басқа амалың қалмаса да,

Алдансаң да, аулақ болсаң өтіріктен,

Айналаңды өсекшілер жайласа да,

Біреуге өшігуге жол бермесең,

Әлдекімдер сені дұшпан санаса да,

Әсем бөз бен көсем сөзге көп ермесең,

Жұрт жақтырмай көз алартып қараса да,

Армандасаң, арманыңның құлы болмай,

Ойлана алсаң, ойға олақтың бірі болмай,

Жеңіліп, жығылғанда егілмесең,

Жеңісіңе малданып есірмесең,

Өз аузыңнан шырылдап шыққан шындық,

Өз басыңа тигенде езілмесең,

Жан -тәніңді салып соққан сарайың да

Көз алдыңда егер болса жермен жексен,

Күдер үзіп, салынбай сары уайымға,

Қайта қайрап сайманыңды, еңбек етсең,

Олжа, табыс, бар жиған – тергеніңді,

Бәске тігіп, ұтылғанда қырсық шалып,

Бір сөз айтып бәлсінбей бергеніңді,

Білдірмесең, отырсаң да дымсыз қалып,

Тайса дағы білектен күш, қуат белден,

Жүрегің мен қайсарлығың болса өлмеген,

Шыдай білсең құлақ түріп ішіңдегі

Бір сабырдың бұйрығына “Шыда” деген,

Семіздікті көтере алмай секірмесең,

Арықтарға доқ көрсетіп жекірмесең,

Қараға да, ханға да бірдей болып,

Болмашыға қадіріңді кетірмесең,

Сүйсінер дос, күйінер қас қарекеті,

Болмаса бір басыңның бәлекеті,

Санасса да барша жұрт өзіңменен,

Санасудан қашпаса берекеті,

Толтыра алсаң бір минутын қимас сәттің,

Алпыс секунд алыс сапар жүгіріспен,

Онда балам әлемдегі барша заттың