"I AM KAZAKH, HEAVEN TURK!" - английская озвучка знаменитых стихов Бекета Карашина

Знаменитая поэма Бекета Карашина "Я - казах, небесный тюрок!" публикуется впервые в формате  англоязычной озвучки  вместе с озвучкой на казахском языке с титрами английского перевода. К предыдущим текстам автором добавлены  два новых катрена (четверостишья). Приятного и полезного просмотра Вам!

Я – ҚАЗАҚ, НЕБЕСНЫЙ ТЮРК!

Автор - Бекет Қарашин

Я – қазақ, всё тот же Скиф,

стерегущий злато гриф,                               

царь же скифский Тарғытай -

предок мой, не ложный миф.

 

Я - қазақ, а в корне - Сақ,

он - степняк, и я степняк,

сакский вождь в златых доспехах -

пращур, родственник, земляк!

 

Был широким мой размах,

я держал в своих клещах

страны Запада, Востока,

потому что я – қазақ!

 

Лидия, Рим, Китай, Иран,

Вавилон платили дань,

Я посредством «длинной воли»

сделал длинной свою длань.

 

Древний Дай, всё тот же Дах,

я – Адай, то есть қазақ!

Ведь тамга у нас одна:

дальнобойный лук – садақ!

 

Я – қазақ, всё тот же Хунн,

жил в Прикаспии, как Гунн,

покорив затем Европу,

я – герой германских рун!

 

Я – қазақ, небесный тюрк,

волф, бөрі, қаскыр и гург,                              

человолко-человек,

разрушитель-демиург). 

 

Я –қазақ, то есть хазарин,

құтұргұр, дулу, булгарин,

но, запутав нить историй,

на устах у всех - «татарин».

 

Я – қазақ, - оғыз, қыпшақ,

меч, копьё – моя печать,

среди злобы, мглы и стужи

пламенеет мой очаг.

 

Я – қазақ, «татар-монгол»,

конь мой – транспорт, ложе, стол,

в городах, дворцах, горах,

я возвысил свой престол.

 

Древний Берш, то есть қазақ,

я и хан, и шахиншах,

евразийские дороги

протоптал мой аргымак.

 

Я – қазақ, султан-мамлюк,

в руки взяв, свой древний лук,

крестоносцев гнал с Востока

без крестов, кольчуг и брюк!

 

Я – қазақ, Ноғай, Мамай,

тот же вождь я волчьих стай,

в визг, скуление превратил

шумный гвалт, собачий лай.

 

Я – қазақ, всё тот же сақ,

попадал и я впросак,

стала Русь меня небрежно

называть «киргиз-кайсак».

 

То тавро иль тот же знак,

ставил на себя кОзак,

сакский он, кайсацкий сын,

пусть гордится: «Я – қазақ!»

 

Я – герой войны, қазақ,

бравший некогда рейхстаг,

и на нём я - самый первый 

водрузивший алый стяг!

 

Я не набожный монах,

Небо-Тенгри - мой Аллах,

глядя ввысь на синеву,

восклицаю: «Я – қазақ!»

 

Много я врагов знавал,

битым был и правил бал,

потому-то я – қазақ,

вольным был, свободным стал.

 

Я от воли до свободы

претерпел и смерть, и роды,

но до истинной свободы

мне нужны эпохи, годы.

 

В благодарных мне сердцах,

благороден я, казах,

ибо много спас народов,

приютив в своих домах!

 

Я – всё видевший қазақ,

не грозит теперь мне крах,

так как я увековечен

и в истории, и в стихах!

 

Мне неведом мелкий страх,

даже будущий мой прах

с того света проревёт

гордый клич мой «Я – қазақ!»

МЕН КӨК ТҮРІКПІН, ҚАЗАҚПЫН

Автор - Бекет Қарашин

 Мен қазақпын,  арғы тегім Скиф бабам,

Бұл деректі Геродоттан таба алам.

Кентаврмен дәстүрім бір, салтым бір,

Менің тегім Тарғытайдан тараған.

Сақтан сонау басталады дәуірім,

Көкке мені табындырған тәңірім.

Қазақ деген “Алтын адам” мен болам,

Хас тарихтың тереңінде тамырым..

Мен қазақпын ешкімге бас имеген,

Қарсыласын саз балшықтай илеген.

Барлық елін батыспенен шығыстың,

Бағындырып жалғыз өзі билеген.

Лидия, Рим, Қытай, Иран,

Бәрі маған алым-салық жыйнаған.

Жанталасып тіршіліктің құны деп,

Қажет болса шыбын жанын сыйлаған.

 Мен қазақпын, ежелгі Дай және Дақ,

Адайменен  таңбасы бір,  ол- садақ.

Таңба садақ талай ғасыр өтседе,

Тарихқа өз жебесін тұр қадап.

Қазақпын мен, баяғыда  Хун едім,

Мен батысты дүркіреткен Ғұнн едім.

Жазбаларда батырлығым аңыз боп,

Европаны  бағындырған ұл едім.

Мен қазақпын көктің ұлы Түрікпін,

Басымды тек Көктәңірге  иіппін.

Көк  шуланның ауызданып сүтімен,

Көк бөрімен, көкжалдармен  біріктім.

Мен қазақпын, Құтырғұрмын, қаталмын,

Дулу, Болғар, Хазарменен қатармын.

Шырматылып ұршығына тарихтың,

Басқаларға Татар болып аталдым.

Мен қазақпын, Оғыз әрі Қыпшақпын,

Қанжарым мен қылышыма ұқсаппын.

Ортасында тозақпенен азаптың,

Ошағымның оты сөнбей қыстаппын.

Мен қазақпын,  Татар, әрі Моңғолмын,

Жорықтарда ат үстінде сан қондым.

Өзге елде  өз тағымды көтеріп,

Жарты әлемді бағындырған хан болдым.

Бершпін мен қазақтығын сақтаған,

Алтын тақты Билеуші боп аттаған.

Өрім-өрім Евразия жолдарын,

Арғымағым аяғымен таптаған.

Мамүлік боп Сирия мен Мысырдың,

Қан майданда  Сұлтаны боп ысылдым.

Крестілер жорығында тоқтатып,

Күн шығысқа келместей ғып ысырдым.

Мен қазақпын, жауынгермін, Ноғаймын,

Ұлы дала иесімін, Мамаймын.

Жолым кескен жауларымды жоқ қылып,

Бірақ сәтте көзін құрттым талайдың.

Мен қазақпын, сол баяғы  Сақпын мен,

Бодандықтың бұғауында жаттым мен.

Ал басқалар «қырғыз-қайсақ» деп атап,

Қайта айналып қазақ атын таптым мен.

Көрсемдағы қуғын-сүргін, ақтабан,

Қазақ деген болмысымды сақтағам.

Сақтың мейілі ұлы десін қайсақтың,

Мен Қазақпын деп әлемге мақтанам.

Мен қазақпын, жауынгермін, ұлықпын,

Қас жауымды қарсы тұрған құрттым.

Жеңіс туын Рейхстагқа  тігетін,

Қазағымнан  батыр ұл боп туыппын.

Алла менің, көк тәңірі көгімде,

Дінім менің, жүрегімнің төрінде.

Тағдырыма  ризамын әрқашан,

Қазақ болып келгеніме өмірге.

Мен қазақпын, мың жығылып, мың тұрған,

Талай рет қанатынан қырқылған.

Қайта түлеп Феникс құсы  секілді,

Азаттыққа өмір бойы ұмтылған.

Көрген азап, тозағымда көп менің,

Күлге айналып, гүл боп қайта көктедім.

Әлі алда толық азат ел болып,

Құлпырады  көптен  күткен көктемім.

Қазақ болып, өз өзіме ғажаппын,

бауырларға жырланатын мадақпын...

Жарты нанын бөліп беріп өзгеге,

Талай ұлтқа пана болған қазақпын!

Тартсадағы, кешседағы азапты,

Көрседағы бейнеті мол тозақты.

Тарихта дастан болып жазылған,

Ешкім мəңгі жоғалта алмас қазақты.

Қорқытпайды дұшпанымда, жауым да,

Қорқыта алмас мені дүлей дауылда.

Қайта тусам, жоғалып жер бетінен,

Қазақ болып ораламын қауымға!

I AM KAZAKH, HEAVEN TURK

Author – Beket Karashin

I am Kazakh – Scythian’s heir,

Herodotus told me this.

Targytai’s scythian king 

And Centaurs’ offspring.

 

start my history with Saq  

He taught me worship Tengri

The chief of Saks in golden armor

Was my ancestor – my brother

 

Never I obeyed someone,

Hit my enemies indeed.

Held the countries in my fist,

Countries of the West and East

 

Lidiya, Rome, Iran and China 

Paid a tribute like Babel With

the help of my “long will”

I ruled the peoples and crushed rebel.

 

Ancient Daai the same as Dah,

Bow and quiver is their stamp.

They are ancestors of mine,

I am Kazakh that is Adai.

 

I am Kazakh the same as Hun,

I’m known in West as Gun.

Having conquered Europe,

I’m hero of the German rune.

 

I am Kazakh – the heaven Turk,

Wolf, bori, qasqyr and gurg.

Son of a human and a wolf,

The only Tengri was my roof.

 

I am kazakh, that is khazar,

Kuturgur, dulu, bulgar,

But, embroiling fibre of stories,

On their mouth I am Tatar

 

I am Kazakh – oguz, qypchak,

Sword and spear is my stamp.

Among anger, darkness, frost  

I lit my fireplace like a lamp.

 

I am Kazakh, tatar - mongol,

My horse is table, bed and car

I put my throne in cities, mountains,

I put it in the palaces through war.

 

I am Berish, id est Kazakh!

I am Khan and Shakhinshakh,

My paths laid in Eurasia,

I rode them on my argamak

 

As Sultan Mameluke I ruled Egypt.

 I took my ancient bow and arrows.

I forced crusaders from the East.

I made them fear of my fist.  

 

I am warrior – Nogay!

I am a leader of the wolves,

And like legendary Mamay,

I crushed cities and walls.  

 

I am Kazakh, the same as Sak,  

And I had moments of misfortune,

And I was called “Kirgiz-kaisak”

It sounded like a spoiled tune.

 

The brand or sign he used to put

And called himself - “kOzak”,

He belongs to Sak, Kaisak’s son,

Let him be proud: "I am qazaq!"

 

I am a hero of the War,

Who used to take Reichstag,  

I was the first who had erected

The red - Soviet flag.

 

I am not devout monk my friend,

The Sky-Tengri  - my Allah,

And looking up at blue sky,

I just exclaim: "I am a qazaq!"

 

I used to know so many foes,  

I was defended and used to rule

Because I am a free Kazakh.  

And freedom is my life and rule.

 

Before achievement of the freedom

I used to die, relieved again.

In order to achieve true freedom,  

I need the time to be extend.

 

In hearts so thankful to me,

I am noble, I am Kazakh,

Because I saved so many people,

I gave them home and my flag.

 

I used to see so many things,  

I’m not afraid of anything,

Cause memory of me like wings,  

Is flying over you like dreams.

 

I’m not afraid of little things,

And even future ash of mine,

Will break its voice like lion,  

It will declare: “I am Kazakh”!