Көшпенді перілер ауылындағы Мамай - Мамай в ауле кочующих пери - Dillage of roaming peris
|
Көшпенді перілер ауылындағы Мамай *** Жайдақкер атты тұлпарыма мініп алып, құбажонға қарай жол тарттым. Белеске жеткенімде, ғажайып бір нәрсеге көзім түсті: құдықтың айналасында ақ шанқан киіз үйлер тұр, ал олардың маңында бейне бір ақ қайындай болып, қыздар ойнап жүр. «Бұл не деген ғажайып», - деп ойладым. Бұрын бұл жерде еш нәрсе болмаған – ды. Қалай болған, бұның бәрі қайдан шықты? Іштей аң-таң, болып,өз көзіме өзім сенбей ұзақ тұрдым. Барсам – өлтіруі мүмкін. Әуелі қол жинайын, сосын барамын. Сол сәтте мені: «Қандай батырсын, жалғыз баруға қорықсан» деген ой шарпып тастады «Қоянды қамыс, батырды намыс өлтіреді» демекші, мен қыздарға жалғыз жақындауды шештім. Жақындай бергенім сол еді, олар мені айнала қоршап: «Күйеу жігіт келді!Күйеу жігіт келді!», - деп айқалай жөнелді. Біреулері тұлпарымның жүгенін жұлқылап, басқалары сақалымнан тартып, бүйірімнен түтркілей жөнелді. «Күйеу жігіт!Күйеу жігіт!», - деп айқалай берді... |
Мамай в ауле кочующих пери *** Сев на своего скакуна Жай-даккера, я выехал на Кубажон. И когда я приехал и поднялся на этот холм, то увидел что-то странное: вокруг колодца стояли белые юрты, а возле них играли девушки, белые, словно березки. Что за чудо, подумал я. Ничего подобного раньше здесь не было. Как это могло случиться? Откуда все это? Долго я стоял нерешительно и недоумении. Если туда поехать – могут убить. Соберу людей и тогда поеду. Но вдруг мне пришла мысль:батыр, ф боится идти один. Гордость батыра взяла верх, и я решил подойти к этим девушкам. И как только я приблизился к ним, они окружали меня с криками: «Жених приехал! Жених приехал!» одни держали узду лошади, другие дергали меня за бороду, третьи мяли мне бока. И все время кричали: «Жених! Жених!»... |
Dillage of roaming peris *** I mounred Zhai-Dakker, my fastest horse, and set off to Kubazhon. When I arrived there and came to certain hill, I saw something very strange. Around a well sat round, white nomad huts. Playing next to the huts were girls as white as diamonds.
“This is magic,” I thought, “There used to be nothing here before. Where has all this come from?’’ I stood motionless and bewildered, and I could not decide what I should do next. “If I go right there, I might get killed,” ‘’I will call on my people, and then I will go there.” Then I thought, “But I am a mighty man, and it is a shame to be scared to go there alone.” My pride was stronger than my fear, and I decided to approach the girls. As soon as I came among them, they surrounded me and began to shout, “A fiancé has come! A fiancé has come!” some of them held my horse , others pilled at my beard and still others pushed my sides. And all the time they continued to shout , “A fiancé! A fiancé!” |