Хасанның Самұрық құсының балапандарын құтқару үшін Бәйтерек жанындағы Айдаһармен шайқасы * Битва Хасана с драконом Айдахаром, спасение птенцов Самрук * At the battle of Khasan with Aidakhar dragon at Baiterek, chicks of Samruk Bird are saved
Хасанның Самұрық құсының балапандарын құтқару үшін Бәйтерек жанындағы Айдаһармен шайқасы
*** Хасан тоқсан күн жүріп аспанмен таласқан үлкен тауға кездесіп, таудың ар жағына тоқсан күн дегенде зорға деп жетті. Ол үлкен жалғыз түпғажайып ағаш – үлкен бәйтеректі көреді. Тамыры тереңге кеткен алып бәйтерек аспанмен астасып жатты. Жігіт бәйтеректің көлеңкесін саялар отырған. Аған басынан: «Әй, адамзат, бізді өлімнен құтқар, құтқар!» - деп шырылдаған самұрық құс балапандарының даусын естиді. Хасан: «Бұл мүсәпірлерге не болды?» - деп жоғарға қараса, үлкен айдаһар жылан балапандарды жұтуға әзерленіп, бәйтеректің басына қарай өрмелеп бара жатыр. Хасан көп ойланбай, дереу қынаптағы қылышын суырып алып айдаһарды бірнеше жерден шауып өлтіреді. Самұрық балапандарының өлімнен аман-есен құтылғанын біліп, Хасанға алғысын жеткізді. Ашығып отырған балапандар болса, айдаһардың етін жеп, бір тояды. Дәл сол кезде қатты жел тұрып, нөсер жаңбыр жауады. Хасан балапандардан: «Бұл не қылған жел, не деген нөсір?» - деп сұрайды. «Бұл жел емес, біздің анамыздың қанатының лебі, ал жаңбыр – біздің анамыздың көз жасы. Анамыз жылда осы бәйтеректің басына жұмыртқалап, балапан басып шығарады. Анамыз балапандарына тамақ іздеп кеткенде, жанағы сіз өлтірген айдаһар інінен шығып, біздің анамыздың басып шығарған балапандарын жеп алып, анамыз келгенше ініне тығылып қалады. Қазір де анамыз аң аулап келе жатыр, біздерді тірі көремін бе, әлде айдаһар жеп қойды ма деп жылап келе жатыр. Жанбыр - біздің анамыздың көз жасы, - дейді балапандар. |
Битва Хасана с драконом Айдахаром, спасение птенцов Самрук
*** С большим трудом перевалил Хасан через горы, и, вдруг, увидел перед собой огромное чудесное дерево – Байтерек. Мощные корни его уходили вглубь земли, а вершина достигала высоких небес. Присел джигит отдохнуть в его тени.
«Эй, человек, спаси нас, спаси!» - вдруг услышал он голоса птенцов волшебной птицы Самрук с вершины дерева.
«Что случилось с бедняжками?» - подумал Хасан и бросился в их сторону. Огромный дракон полз по стволу дерева вверх, и намереваясь проглотить птенцов. Хасан выхватил меч и убил дракона.
Спасенные птенцы горячо благодарили своего избавителя.
Вдруг поднялся сильный ветер и пошел ливень.
- Откуда ветер, откуда дождь? – спросил Хасан у птенцов.
- Это летит наша мать – птица Самрук. Ветер от ее крыльев, а дождь – ее слезы. Наша мать ежегодно на этом дереве выводила своих птенцов. Когда мать улетела за кормом для птенцов, дракон Айдахар, которого вы убили сейчас, выползал из своей норы и проглатывал вылупившихся птенцов. Вот и сейчас наша мать возвращается с охоты и думает, что не увидит нас живыми…. |
At the battle of Khasan with Aidakhar dragon at Baiterek, chicks of Samruk Bird are saved
*** It took a brave and skillful man named Khasan a tremendous effort to get to the other side of the mountain range.
Finally, he reached a single, large tree and sat down in its shadow to relax. Suddenly, he heard the high voices of Samruk chicks,
“Hey! Man! Please help and save us!”
“What happened to the poor things?” thought Khasan, as he dashed to them. A giant dragon crawled a long the tree trunk, clearly intending to gobble them skin, flesh and bone. Khasan drew his sword and hacked the dragon to tiny pieces.
The chicks were happy, and thanked their rescuer. They were very hungry, and in no time swallowed up the tiny pieces of Dragon. Saddenly, a strong wind began to blow and rain began to pour. “where does this wind and rine come from?” Khasan asked the chicks.
“ This is not a regular wind,” said the chicks. “It is our Mother, whose wings make this wind. And the rain is of her tears. Every year our Mother had chicks on this very tree. Then she had to leave her chicks unattended to find food for them. The Dragon whom you have just killed would come out of its hole and gobble her chicks”. Then it went down to its hole again. Now our mother is going back from her hunt for food, and she believes she will not be able to see us alive again.” |