Сағаттың шықылдағы емес ермек / Что шепчет нам недремлющий брегет

Сағаттың шықылдағы емес ермек,

Һәмишә өмір өтпек – ол білдірмек.

Бір минут бір кісінің өміріне ұқсас,

Өтті, өлді, тағдыр жоқ қайта келмек.

Сағаттың өзі ұры шықылдаған,

Өмірді білдірмеген, күнде ұрлаған.

Тиянақ жоқ, тұрлау жоқ, келді, кетті,

Қайта айналмас, бұрылмас бұлдыр заман.

Өткен өмір белгісі – осы сыбдыр,

Көңілді күнде сындыр, әлде тындыр.

Ақыл анық байқаған қылығыңды,

Қу шыққансып қағасың босқа бұлдыр.

Күн жиылып ай болды, он екі ай – жыл,

Жыл жиылып, қартайтып қылғаны – бұл.

Сүйенген, сенген дәурен жалған болса,

Жалғаны жоқ бір тәңірім, кеңшілік қылып.

Что шепчет нам недремлющий брегет? –

«Уходит жизнь... Её все меньше, люди…

Вот кончилась минута.. . Её уж нет…

Была и нет… И больше уж не будет…»

Часы идут и нашу жизнь крадут,

Куда её уносят – Бог их знает,

Не удержать нам реку из минут,

Неумолимо время исчезает.

 Чего же ты медлишь? Делай все сейчас,

Лови свой миг любви или прозренья,

Чтобы потом на годы не пенять.

Не упускай же этого мгновенья!

Ах, годы старости – студёная вода,

Часы кружатся льдинами, не тают

И шепчут мне: «Не будешь!... Никогда…»

Часы идут… И внук мой подрастает.

 Перевод Гадильбека Шалахметова