Қыз-Жібектің бейнесі - облик Кыз-Жибек

“Қыз Жібек” жырының үзіндісі         Отрывок из рапсодии «Кыз-Жибек»

Жиһаннан асқан сәулеті,

Ләйлі, Мәжнүн болмаса,

Өзгеден артық келбеті.ж

Үш қызы бар қасында-ай,

Өзі он төрт жасында-ай.

Кебісінің өкшесі

Бұхардың гауһар тасындай.

Ақ маңдайы жалтылдап,

Танадай көзі жарқылдап,

Алтын шашбау шашында.

Қыз Жібектің шаштары

Қоғалы көлдің құрағы.

Көз сипатын қарасаң

Сегіз бейіш ішінде

Хорлардың жаққан шырағы.

Дүрі – гауһар сырғасын –

Көтере алмай тұр құлағы.

Қыз Жібектің ақтығы –

Наурыздың ақша қарындай.

Ақ бетінің қызылы –

Ақ тауықтың қанындай.

Екі беттің ажары –

Жазғы түскен сағымдай.

Білегінің шырайы –

Ай балтаның сабындай.

Төсінде бар қос анар –

Нар бураның санындай.

Оймақ ауыз, құмар көз,

Іздеген ерге табылды-ай.

Өткірлігін байқасаң,

Ұсталар соққан кетпендей,

Нұр тұқымын еккендей.

Бір ауыз сөз сөйлескен,

Мұрадына жеткендей.

Тірісі түгіл, Жібектің,

Өлігіне адам қайырылып,

Бетінен келіп өпкендей.

Қыз Жібекті Төлеген,

Ақылымен танып тұр,

Көз мейірі қанып тұр,

Бейіштен жанған шамшырақ,

Көзі ойнап жанып тұр.

Белі нәзік талып тұр.

Тартқан сымнан жіңішке,

Үзіліп кетпей, нағып тұр.

С Кыз-Жибек, красой-девицей,

что румяна, белолица,

если не было бы Лейлы,

никому бы не сравниться.

С нею три девицы-ласки,

ей четырнадцать отчасти,

каблучки её сапожек –

бриллиант будто бухарский.

Лоб зеркально отражает,

очи молнией сверкают,

лента-золото во власах

паутиной обвивает.

Кыз-Жибека светлый лик,

словно озера тростник,

если глянешь в её очи, –

дочка Неба, свечки блик.

Её серьги -  лала гроздья,

под ушами виснут грузно,

полюбуйся её статью, -

конь из сказки, конь для знати.

Её кожи белизна –

в марте белые снега,

на ланитах же румянец –

кровью куры крашен глянец.

Нет лица на свете краше,

лик её сравним с миражем,

длань её белей и чище,

чем берёза топорища.

Два горба иль два граната

на груди её, что надо!

Рот – напёрсток, взгляд – алмаз,

кто искал, тому нашлась.

Острословие её

вас прополет, как кетмень,

ясным днём прорежет тень,

кто дерзнёт ей слово молвить,

тот засохнет, словно пень.

Даже мёртвая Жибек

может каждого, кто взглянет,

поразить красой навек.

Кыз-Жибека Толеген

оценил с умом и толком,

с восхищением, благосклонно.

Словно райские светила

засверкали очи пыла,

стан, уставший от истомы,

тоньше проволоки тонкой,

как же он не рвётся звонко?

Бекет Қарашиннің аудармасы                               Перевод Бекета Карашина